Malum  hikayeyi bilirsiniz. Yıl 1933'dür ve İsmet İnönü Doğanşehir'e gelir... Yeşillikler içerisinde ki Doğanşehir'i görünce, Viranşehir isminin buraya yakışmadığına karar verir... Merhum İnönü'nün talimatıyla Viranşehir adı kaldırılarak ilçemizin adı Doğanşehir oluverir... Bir çift gözün bakışıyla "değerlenen ve adı değişen" ilçemiz, adına yakışır bir ilçe olmak için hep mücadele eder. Toprağı bereketlidir; fasulye, şeker pancarı, elma, çilek, kayısı ve tütün yetişmesine müsaittir. İlçemiz, evsiz kalanlara ev sahipliği de yapmış ve 93 harbinden kurtulanlara kapılarını sonuna kadar açmıştır. Herkesin bildiği gibi Doğanşehir'imizi kuranlara  "muhacir" diyoruz yani "göçmen"..

***

1946 yılında Akçadağ'dan ayrılarak ilçe payesine kavuşturulan Doğanşehir, kader çizgisinde o "göçmen ruhunu" ne yazık ki hiç yitirmedi daha doğrusu o ruhu yeşertenler hep oldu. Tabi muhacir ailelerimizi kast etmiyorum. Kast ettiğim bizim kalıcı ve yarına bırakacağımız "oturaklı bir birikim" oluşturamamamız. "Sağ - sol meseleleri"nde en çok camcıları zengin etmişiz. Tüm ülkenin çekildiği karanlıklara bizlerde çekilmişiz, hayatını kaybeden canlarımız olmuş... Bilirim ki "umutlar" kadar "acılar"da toplumlara miras kalır, kalmak zorundadır. Toplumsal bellek ancak o zaman hatalarını anlar ve kendisine çeki düzen verir. Hoşgörümüz yok mu? Fazlasıyla var... Doğanşehir'e gelen kimse dışarıda kalma korkusu yaşamaz çünkü her Doğanşehirlimizin evi birer "gönül oteli"dir ve gelen misafirlerine kapılarını ücretsiz olarak açar... İnançta ve etnik yapıda öyle zenginiz ki ve öylesine güzel iç içeyiz ki tıpkı "gökkuşağı" gibiyiz... Elbette aynı olmak zorunda da değiliz. Zaten kim kimi kendisi gibi yapmaya çalışırsa ilk olarak Allah'ın hakkını gasp etmiş olur. Bu dünyada sadece kul hakkı yok birde Yaradan'ın hakları var. Mesele "inanıp inanmamak meselesi" değil "varoluş"a saygı meselesidir. Tarih bizlere çok ders verdi, vermek de  zorundaydı! Komşusunun evi yanınca, evinde oturanlardan değiliz, olmamalıyız da!.. "Ahlak", tüm dinlerin ortak noktasıdır ve iyi insan olmanın tarifi çok da karmaşık değildir...

***

Lakin "bereketi olmayan" bir seçim sürecine girmiş bulunmaktayız ve 1933'de adı değişen ama kaderi pek değişmeyen bir Doğanşehir'le karşı karşıyayız. Neden "bereketi olmayan seçimler" dedim? Çünkü seçmek siyasete göre, siyaset yalana göre, yalan adem'e göre, adem'de ne yazık ki "menfaatlere" göre... Onun için seçimlerin dünde bereketi yoktu, yarında olmayacak. Tabi bu bizim ülkemize mahsus; anlayacağınız "seçmekte", "seçilmekte" ve "liyakatiyle hak etmekte"  biraz eğitim işi... Bizde makamlar ne yazık ki "hak edilmez" "elde edilir". Çünkü elde etmek her zaman daha kolaydır. Biz kolayı çok seven bir toplumuz ya da kolayı sevmeye "alıştırılmış" bir toplumuz. Dondurma kıvamında "demokrasimiz" var. Sandıkta "gevşeyip, eriyen", sandıktan sonra "kaskatı olup, çözülmeyen"... Velhasıl bir hocamız şunu söylemişti:"Bizler dini yönü zayıf ama mezhebi yönü kuvvetli bir toplumuz" diye... Yani işin içine azıcık siyaset katalım, herkes "bağımsız birer cumhuriyet" ilan ediveriyor...  

***

Gelelim Doğanşehir'imizin yerel seçimlerine. Bizde fikrimizi beyan edelim ve Doğanşehir'imize olan vefa borcumuzu bir nebzede olsa kalemimizle ödemeye çalışalım. Adaylarımız netleşmeye başladı, kimin aday olduğu bence önemli değil. Önemli olan "adam oyunları"nın oynanmaması! Nedir "adam oyunları"?.. Bahsettiğimiz "adam oyunları"nın daha önceden Doğanşehir'de provası çok yapıldı.. Bir ilçenin kaderi ne acıdır ki "bir kişinin" menfaatlerine bırakıldı. O kişinin ya da kişilerin huzuru baz alındı ama ilçeye hizmet gelmesi ya da ilçenin ortak menfaatleri görmezden gelindi. Eğer bu seçimde de "birey menfaatlerine" hizmet edilecekse ve makamlar birilerinin aile şirketine dönüşecekse ben en çok Doğanşehir'imize acırım!.. Tarih, geçmişte  hepimize koca bir tokat atmıştı... Konumuna, doğasına ve kültürüne göre biz DOĞANŞEHİR'de yaşamaktayız lakin tüm geçmişine bakınca hala VİRANŞEHİR'de yaşıyoruz! Uzun lafın kısası, VİRANŞEHİR'i tüm yönleriyle DOĞANŞEHİR yapacakların yolu açık olsun... Yapamayacakların yollarına da CENAB-I HAKK bir noksanlık koysun...